Uniwersum Gry o Tron wróciło do żywych za sprawą Rodu Smoka. Prequel opowiadający o historii Targaryenów urzekł fanów i przypomniał im najlepsze momenty jakie oferował nam pierwszy serial HBO ze świata Westeros.

My wróćmy jednak do Gry o Tron i przypomnijmy sobie jak to z tym serialem było. Fani książek raczej zgodnie twierdzą, że pierwsze dwa sezony były niemal przepisaniem dzieł George’a R.R. Martina, a potem umieszczeniem ich na ekranie naszych telewizorów, laptopów i smartfonów.

Zobacz też: “Gra o Tron” skończyła się dawno temu, ale teraz rozgorzała nowa afera. Twórcy serialu mieli całkowicie zmienić jego zakończenie

Wszystko zmienia się od 3 sezonu, w którym nadal uświadczymy bardzo wysoki poziom, lecz widoczne są różnice między wizją scenarzystów, a tym, co mogliśmy przeczytać na kartach książek.

Przyjrzyjmy się najciekawszym różnicom względem serialu i książek na przestrzeni całego serialu. Co zmieniono? a co wycięto? Przekonajmy się.

#1 – Krwawe Wesele

Prawdopodobnie jedna z tych scen, które śmiało możemy nazwać najlepszymi w historii serialu. Krwawe Wesele, bądź Czerwone Gody były porażką Rodu Starków – wszak w jego trakcie umierają Catelyn Stark, Robb Stark, a także jego żona i nienarodzony syn…ale czy na pewno.

Serialowa Talisa, medyczka z Volantis w książce nie jest tą samą osobą. Robb w trakcie Nawałnicy mieczy żeni się z młodą arystokratką – Jeyne Westerling. Co ciekawe zapada również decyzja o tym, żeby nie zabierać na wesele nowej królowej Północy, żeby nie urazić Waldera Freya.

#2 – Lady Stoneheart

Skoro już jesteśmy przy Starkach i Krwawym Weselu. Nie można tutaj nie wspomnieć o postaci Lady Stoneheart, o której w serialu nie ma nawet wzmianki.

W serialowej adaptacji na tym wydarzeniu kończy się historia Catelyn Stark, która ginie w wyniku poderżnięcia gardła. Książka nie kończy jednak jej wątku.

Za pomocą magii czerwonego kapłana z “Bractwa bez chorągwi” żona Neda zostaje przywrócona do życia i obejmuje dowództwo nad Bractwem. To “wskrzeszenie” nie jest jednak takie jak w przypadku Berica Dondarriona – Catelyn staje się zimna niczym lód, a jej serce jest zrobione z przysłowiowego kamienia. Ożywiona Lady Stoneheart kieruje się w swoim drugim życiu tylko jednym – krwawą wendettą przeciwko rodowi Freyów.

#3 – Przemiana Jaimego Lannistera

W serialu Jaime Lannister “opuszcza” Cersei bardzo późno. Za główny motyw uznaje się tutaj chęć walki z Innymi, a jednocześnie ochronę świata ludzi. Wydaje się, że jest to całkiem niezła argumentacja, mimo rozbieżności z książką. Pod koniec serialu Lannister jednak powraca do swojej ukochanej, a cała jego stopniowa przemiana “idzie do kosza“.

Książka inaczej to przedstawia. Gdy w serialu Jaime wraz z Bronnem znajdują się w Dorne, tak w książce Jaime dowodzi oddziałami Lannisterów w Dorzeczu, chcąc jak najbardziej pokojowo zakończyć walki. W tym momencie dziedzic Tywina jest już bardzo oddalony od Cersei. Dochodzi nawet do swoistego przełomu – gdy Cersei trafia wyznawców Wróbla pisze do swojego brata list, w którym wyznaje mu miłość i prosi go o to, aby ją uratował. Książkowy Jaime ma jednak już dość bycia popychadłem Cersei – nie otwiera nawet listu od niej tylko po otrzymaniu go wrzuca go w ogień.

#4 – Zrujnowana postać Stannisa

Nikt nie ucierpiał tak mocno na serialowej adaptacji jak Stannis Baratheon. Mimo dobrego pokazania go jako oschłego oraz nie dającego się do końca lubić człowieka w serialu, tak popełniono w nim jedną z najbardziej kategorycznych zbrodni. Tyczy się ona oczywiście spalenia córki prawowitego króla.

Gdy Melisandre w książce proponuje Stannisowi poświęcenie własnej córki, aby ten mógł otrzymać dar od Boga Ognia władca Smoczej Skały daje jasno znać Czerwonej Kapłance, co myśli o tym planie. Stannis w tamtym momencie odpowiada Melisandre, że prędzej spali ją samą niż swoją własną córkę.

W serialu takie spojrzenie na córkę zostaje całkowicie wycięte, a Stannis niczym dziecko daje się zmanipulować Melisandre, a w efekcie poświęca on swoją ukochaną Shireen.

#5 – Dorne i spisek przeciwko Lannisterom

W serialu Dorne jest przedstawione w zasadzie jako 4-planowa odległa kraina. W książce pełni ona jednak o wiele większą i ważniejszą rolę, a jej ucieleśnieniem jest Doran Martell.

Namiestnik tej krainy wbrew temu co pokazał nam serial nie jest opieszałym starcem, niezainteresowanym niczym innym niż zarządzaniem Dorne. Jego książkowa wersja o wiele bardziej pokazuje nam nienawiść tej części Westeros do Lannisterów.

W książce książę Doran Martell nie siedzi bezczynnie z założonymi rękami, a opracowuje plan obalenia Lannisterów. Wysyła on nawet swojego syna, Quentyna, aby ten pojechał do Meereen, gdzie ma zawrzeć sojusz z Daenerys. W ten sposób Dorne chce przygotować grunt pod powrót prawowitej królowej, a jednocześnie na zawsze zakończyć rządy Lannisterów.