Włoski artysta Salvatore Garau sprzedał swoją rzeźbę “Io Sono” za 15 tys. euro. Ciężko stwierdzić, co przedstawia dzieło, ponieważ jest niewidzialne. Jedynym poświadczeniem jej istnienia i własności jest certyfikat. Sam artysta nie zgadza się jednak z zarzutem, że “Io Sono” nie istnieje, bo “pustka to nic innego jak przestrzeń pełna energii”.

“Io Sono”

Dzieło “Io Sono” oznacza “Jestem”. Rzeźba włoskiego artysty została sprzedana za 15 tys. euro. Nabywca otrzymał jedynie certyfikat potwierdzający kupno “Io Sono” oraz specyfikację dotyczącą najlepszej możliwej ekspozycji – rzeźba powinna stanąć w mieszkaniu na powierzchni 1,5 m na 1,5 m.

Artysta wskazuje, że mimo, iż nie oddziałuje ona na nasze zmysły, nie oznacza, to że nie można nad nią kontemplować:

Pomyślny wynik aukcji świadczy o niepodważalnym fakcie: pustka to nic innego jak przestrzeń pełna energii […], która kondensuje i przekształca się w cząstki, krótko mówiąc, w nas! Gdy decydujemy się na ‘wystawienie’ niematerialnej rzeźby w danej przestrzeni, skupiamy pewną ilość i gęstość myśli w określonym punkcie, tworząc rzeźbę, która tylko za naszą sprawą przybierze najróżniejsze formy. W końcu czy nie nadajemy kształt Bogu, którego nigdy nie widzieliśmy? 

– Salvatore Garau

Przerost formy nad treścią?

To nie pierwsza niewidzialna rzeźba tego artysty. W maju na mediach społecznościowych Salvatore Garau pojawiło się nagranie przedstawiające dzieło – “Budda podczas kontemplacji”. Znajduje się ono na Piazza della Scala w Mediolanie i jedynym dowodem jej istnienia jest biała taśma przyklejona na ziemi.

Sztuka współczesna często zaskakuje swoich odbiorców formą przekazu, wykorzystanymi materiałami czy swoją niewidzialnością. Zdaniem Włocha niewidzialne rzeźby służą rozwijaniu wyobraźni, ponieważ każdy obserwator przedmiotu, którego nie ma, może w jego miejsce wykreować co tylko chce.