Dzisiaj media obiegła wiadomość o śmierci Ludwika Dorna. Polski polityk urodził się 5 czerwca 1954 r. w Warszawie. Był działaczem opozycji antykomunistycznej w latach PRL. W 1976 r. zaangażował się w pomoc dla prześladowanych robotników i związał się z KOR-em. W 1980 r. aresztowany, a później zwolniony wskutek porozumień sierpniowych. W stanie wojennym był ścigany listem gończym.

Od 1990 r. Ludwik Dorn rozpoczął bliższą współpracę z Jarosławem Kaczyńskim, który zakładał wówczas Porozumienie Centrum. Swojego wsparcia udzielił także kandydatowi na prezydenta Lechowi Wałęsie, a po jego zwycięstwie rozpoczął pracę w Kancelarii Prezydenta. Po konflikcie Kaczyńskich z Wałęsą zrezygnował ze stanowiska i odszedł stamtąd wraz z innymi urzędnikami wywodzącymi się z Porozumienia Centrum.

Współzałożyciel PiS

W 2001 r. wspólnie z Jarosławem i Lechem Kaczyńskim oraz grupą Porozumienia Centrum założył Prawo i Sprawiedliwość. Został powołany na stanowisko wiceprezesa tej partii. W wyborach parlamentarnych w 2001 r. uzyskał mandat posła na Sejm IV kadencji w okręgu podwarszawskim. W grudniu 2002 r, został przewodniczącym Klubu Parlamentarnego PiS.

W 2005 r. został ministrem spraw wewnętrznych i administracji w mniejszości rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. Wkrótce po tej nominacji został powołany na urząd wicepremiera. Dwa lata później złożył dymisję z funkcji wicepremiera i ministra. Premier Jarosław Kaczyński przyjął dymisję jedynie z funkcji ministra. 

27 kwietnia 2007 r. jako kandydat ubiegający się o urząd marszałka Sejmu, został odwołany przez prezydenta ze składu Rady Ministrów. Jeszcze tego samego dnia został marszałkiem Sejmu pokonując kandydata PO – Bronisława Komorowskiego. Urzędowanie zakończył 4 listopada 2007 r. Z czasem różnice pomiędzy Ludwikiem Dornem a Jarosławem Kaczyńskim były na tyle silne, że postanowił złożyć rezygnację z funkcji wiceprezesa PiS. W tym samym miesiącu partia zawiesiła go w prawach członka i wszczęła przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne.

Rozstanie z PiS

W październiku 2008 r. decyzją zarządu partii został usunięty z PiS. Decyzje te uzasadniano m.in. wywiadami prasowymi Ludwika Dorna, w których miał dezawuować kierownictwo partii i osobę samego prezesa. Rok później, w październiku 2009 r. został przewodniczącym nowego koła parlamentarnego Polska Plus, a w styczniu zasiadł w prezydium zarządu nowo powstałej partii o tej samej nazwie.

W marcu zadeklarował swój start w wyborach prezydenckich, ale w związku z tragedią smoleńską i przedterminowymi wyborami – wycofał się. Gdy 8 maja Polska Plus oficjalnie poparła kandydaturę Kaczyńskiego, Dorn zrezygnował z członkostwa w prezydium zarządu partii oraz przewodniczenia jej kołu parlamentarnemu. Tydzień później oficjalnie poparł Marka Jurka i zrezygnował z członkostwa w partii. W grudniu 2010 r. podjął współpracę z PiS.

W wyborach parlamentarnych w 2011 ponownie wystartował z listy PiS, zdobywając mandat. W Sejmie VII kadencji początkowo pozostawał posłem niezrzeszonym, a następnie przystąpił do klubu parlamentarnego Solidarnej Polski. Odszedł z niego w 2012 roku. 

W wyborach prezydenckich w 2015 roku poparł Andrzeja Dudę. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku bez powodzenia ubiegał się o poselską reelekcję z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu radomskim. 

Życie prywatne

Ludwik Dorn miał cztery córki. Jego trzecią żoną była Izabela Śmieszek-Dorn, warszawska wizażystka i charakteryzatorka, specjalista od bodypaintingu. Hobbystycznie zajmował się tłumaczeniem wierszy, a także pisaniem bajek – O śpiochu tłuściochu i o psie Sabie (wyróżnione w ogólnopolskim konkursie “Wielcy poeci piszcie dla dzieci”).

Zobacz najsłynniejsze wypowiedzi Ludwika Dorna: